Bloğun önceki kayıtlarını okurken keşke daha sık yazıp bu kadar ihmal etmeseymişim diye düşündüm. İnsanın geçmişe dönerek eskileri hatırlaması, su gibi geçen zamanda unuttuğunu düşündüğü bir çok şeyi gördüğünde mutlu olması çok keyifli.
Çocukların ne kadar çabuk büyüdüğünü insan fotoğraflardan anlıyor. Lara daha konuşamıyormuş bile ilk yazmaya başladığımda şu an ilkokulda, Eren ortada yokmuş 2,5 yaşında.. Tabi bütün bunlarla birlikte bizler de orta yaşa adım adım yaklaşır olduk :)
Bakalım bundan sonra becerebilirsem daha sık yazmaya, anıları biriktirmeye çalışacağım. Kimbilir belki ilerde çocuklar büyüdüklerinde onlar da okuyarak şaşırırlar ne kadar küçükmüşüz diye :)
Bu aralar sürekli saldırıyorum, yünlere, etaminlere sürekli gördüklerimi yapmak istiyorum. Evde geçirdiğim zamanlarda sürekli elimdekileri gören Serkan 'Yine neyle uğraşıyorsun sıkılmıyor musun deyip duruyor'.. Nedense boş kaldığımda sıkılır oldum :)
İlk etamin denemem
Bu da son eserim :)
Şu an uçmaya hazırlanan kuşlarım ..
Ve Lara 
Ve Eren...
